In het land van zwart en wit ontdekt een klein meisje dat ze zelf kleur kan geven aan het leven.
Het land van Nine is zwart en wit. Kleuren kent ze alleen uit de verhalen van oma over vroeger, voor de wervelstorm, toen zoete aardbeien rood waren en citroenen geel. Op een dag vindt Nine een doosje kleurpotloden. Wat zijn die prachtig! Ze wil ze planten bij de rapen en radijsjes. Misschien komen er dan wel meer kleuren? ‘Potloden zijn geen bomen, mijn zoetje,’ zucht oma. Maar Nine plant ze toch en geeft ze elke dag water. En dan, op een morgen, ziet ze een scheutje …
