Mijn naam is Verdriet. Ik ben soms bij je als het bewolkt, grauw of grijs is. Maar zelfs op een stralend mooie dag kan het zijn dat je me ziet, als je in de war bent of in de knoop zit. Je kent me al goed, maar eigenlijk zou je me liever vergeten. En toch ik blijf lekker waar ik ben. Ik ga nergens heen. Geef me nog een kans, en luister naar wat ik wil zeggen: Verdriet mag er zijn, en iedereen huilt!
Een verhaal over verdriet, overvolle emmers en een streepje zon.
